Απόβαση σε ένα ιδιωτικό νησί στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας!

Καθώς περίμενα το πλωτό μεταφορικό μου μέσο στην αποβάθρα έξω από τα Giardini Reali (ένα βήμα από την Πλατεία Αγ. Μάρκου), αναρωτιόμουν αν ήταν σωστή η επιλογή μου να κλείσω το ένα βράδυ μου σε αυτό το ξενοδοχείο απομακρυσμένο από το ιστορικό κέντρο της Βενετίας…

Έβρισκα, βλέπετε, αρκετά δεσμευτικά τα δρομολόγια από/προς το ιδιωτικό νησί Delle Rose (αν και σχεδόν κάθε ώρα) όπου εδώ και 3 χρόνια βρίσκεται «φωλιασμένο» το JW Marriot resort & spa. Θα ήταν όμως, σκέφτηκα, μια διαφορετική εμπειρία…

Μόλις 20΄ εν πλω με ένα πολυτελές σκάφος (παρέχεται δωρεάν) προσεγγίσαμε την επιβλητική πλωτή είσοδο του θέρετρου…

Το σκηνικό αμέσως άλλαξε… Θα έμενα για το επόμενο 24ωρο… «αιχμάλωτη» από τη γοητεία του Isola delle Rose…

Το μέρος πράγματι είναι ιδανικό για κάποιον που αναζητά χαλάρωση μακριά από τις ορδές
των τουριστών που κατακλύζουν το ιστορικό κέντρο! Ένα από τα μεγαλύτερα και νεότερα νησιά της λιμνοθάλασσας της Βενετίας (δημιουργήθηκε το 1870) λειτουργούσε από το 1914 ως κλινική για πάσχοντες από αναπνευστικά προβλήματα μέχρι το 1980….

La Residenza, μια αυτόνομη κατοικία προς ενοικίαση…

Σήμερα μέσα στα 16 εκτάρια κήπων και

ελαιόδεντρων συναντάμε αυτό το 5* retreat που ανακαινίσθηκε από τον αρχιτέκτονα Matteo Thun και απευθύνεται σε ψαγμένους ταξιδιώτες…

Τα δωμάτια, ευρύχωρα σε minimal chic στυλ με όλες τις σύγχρονες ανέσεις (βραστήρα, espressiera κτλ) συγκεντρώνονται στο κεντρικό κτήριο του ξενοδοχείου.

Στο ίδιο κτήριο, στο ισόγειο, βρίσκεται και το classy bar του όπως και η boutique, ενώ το casual εστιατόριο Sagra με πιο comfort κουζίνα κατέχει περίοπτη θέση στην ταράτσα του που χαίρει εκπληκτικής θέας!

Ένας casual χώρος για ένα light breakfast!

Στο roof garden έκπληξη αποτελεί και η infinity πισίνα, αρκετά μικρή, που σου δίνει όμως την αίσθηση ότι κολυμπάς στη λιμνοθάλασσα!

Θέα στο νησί La Giudecca! Στο βάθος η Βενετία..

Στην άλλη πλευρά του νησιού βρίσκονται οι ανεξάρτητες μεζονέτες, κάποιες μάλιστα με δική τους ιδιωτική πισίνα (μεταξύ μας μικρή σαν μπανιέρα αλλά οκ…)!

Το νησί δεν είναι μεγάλο (το γυρίζεις άνετα με τα πόδια), αλλά προτίμησα να το απολαύσω με μια σύντομη ποδηλατάδα μιας και ο καιρός
το επέτρεπε! Μέσα στη φύση και στα ελαιόδεντρα, νιώθεις ότι απέχεις τόσο μακριά από τα στενά κανάλια της Βενετίας, σαν να βρέθηκες ξαφνικά στην εξοχή της Τοσκάνης…

Προσπέρσα το συνεδριακό κέντρο, το L’ Ulibeto, ένα πέτρινο κτήριο που στεγάζει κάποια επιπλέον δωμάτια και βρέθηκα έξω από το Goco spa!

Ένας zen χώρος που κερδίζει τις εντυπώσεις με το design του, πόσο μάλλον με την infinity εσωτερική πισίνα του που υπόσχεται στιγμές απόλυτης χαλάρωσης! Ωστόσο ακόμα και οι ένοικοι θα πρέπει να πληρώσουν είσοδο €35 για να την απολαύσουν έστω και για μερικές ώρες…

Ευτυχώς η πρόσβαση στο fitness room λίγα μέτρα πιο πέρα είναι δωρεάν.

Όσο για το εστιατόριο Dopolavoro dining room, αυτό είναι το «καμάρι» του JW! Πέρα ότι είναι βραβευμένο με αστέρι Michelin από τους
πρώτους κιόλας 6 μήνες λειτουργίας του, κερδίζει με το εξαιρετικό του location σε ένα κτήριο του 1923!

Ο κήπος με τα βότανα… Πίσω διακρίνεται το Dopolavoro!

Άξιο μνείας το γεγονός ότι πολλά από τα φρούτα και τα ζαρζαβατικά τα προμηθεύονται από το «μποστάνι» τους, όπως άλλωστε και το λάδι που το παράγουν στο κτήμα…

Λίγα μέτρα πιο πέρα, μια υπέροχη εκκλησία του 19ου αιώνα συμπληρώνει το σκηνικό… Σίγουρα ο χώρος διατίθεται και για γάμους, σκέφτηκα..

Η αλήθεια είναι ότι δύο μέρες ήταν αρκετές για να ξεχαστώ, να χάσω εντελώς την αίσθηση του χρόνου, κι ακόμα κι αν δεν με χώριζαν παρά 20’ από τα top αξιοθέατα της Πόλης των Δόγηδων, η ζωή εδώ στο Isola delle Rose, μια επίγεια Εδέμ, απείχε χιλιόμετρα από αυτό που έχει κανείς στο μυαλό του ως Βενετία…