Tα τουρκικά παράλια ανεβαίνουν όλο και πιο συχνά στη λίστα με τους δημοφιλείς καλοκαιρινούς προορισμούς. Η Τίτη Βελοπούλου ταξίδεψε για 4 ημέρες στην παραλιακή πόλη Κουσάντασι, απέναντι από τη Σάμο, για να διαπιστώσει ότι η ανατολίτικη μαγεία, οι ανταγωνιστικές υπηρεσίες και το σύγχρονο lifestyle είναι πράγματι από τα πιο δυνατά χαρτιά της γειτονικής χώρας!

Mυρωδιά από μπαχάρια, άρωμα ναργιλέ, εξαντλητικά παζάρια και η φωνή του μουεζίνη να καλεί τους πιστούς σε προσευχή είναι μερικές από τις εικόνες που είχα στο μυαλό μου για την Τουρκία, από την τελευταία μου επίσκεψη το Πάσχα στην Κωνσταντινούπολη και από έναν πολιτισμό και μια κουλτούρα που -είτε το θέλουμε είτε όχι- είναι τόσο οικεία σε εμάς… Δεν ήθελα λοιπόν και πολύ να δεχτώ την πρόταση που έπεσε στο τραπέζι για καλοκαιρινές διακοπές στα τουρκικά παράλια και πιο συγκεκριμένα στο Κουσάντασι *(ελληνιστί Νεάπολη). Αρχαιολογικοί χώροι μεγάλης σημασίας, αιγαιοπελαγίτικες παραλίες, υποδομές και υπηρεσίες σε άκρως ανταγωνιστικές τιμές έχουν ήδη μπει στο στόχαστρο των απανταχού ταξιδιωτών. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από τη διαρκώς αναζητούσα νέες συγκινήσεις ταξιδιωτική ατζέντα μου…

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Αύγουστος· βρισκόμουν ήδη για διακοπές σε Κυκλαδονήσι, οπότε όλη η προετοιμασία έπρεπε να γίνει μέσω internet. Το αεροπορικό για Σάμο θα μας κόστιζε €196 μετ’ επιστροφής και από εκεί θα περνούσαμε με καραβάκι στο Kουσάντασι. Αφού έκλεισα λοιπόν τα εισιτήρια, το μόνο που έμενε ήταν το ξενοδοχείο. Μια πρώτη έρευνα ήταν ενθαρρυντική, μιας και οι τιμές που μου έβγαζε το www.booking.gr ήταν αρκετά χαμηλές για τις συγκεκριμένες μέρες της τελευταίας εβδομάδας του μήνα. Έβρισκα 3* και 4* με €50 και €60 το βράδυ που όμως μου φαινόντουσαν -τουλάχιστον από τις φωτογραφίες- κιτς. Τα πολύ καλά και πιο τσιμπημένα resorts (€180-250 τη βραδιά) ήταν μακριά από το κέντρο, κάτι που θα δυσκόλευε τις μετακινήσεις μου, ενώ και στα δωμάτιά τους δεν διέκρινα την αντιστοιχία πολυτέλειας και… αστεριών!

Έχοντας σχεδόν συμβιβαστεί με το ότι η διαμονή δεν θα ήταν και η πιο ονειρική, είπα να κάνω μια τελευταία έρευνα στο internet. Η τύχη ήταν με το μέρος μου και έπεσα στο www.kusadasihotels.com, που διέθετε προτάσεις που δεν υπήρχαν στο booking. Το αποτέλεσμα ήταν να ανακαλύψω το Charisma hotel, ένα ολοκαίνουριο συγκρότημα μπροστά στη θάλασσα, μόλις 400 μ. από το κέντρο. Οι αναγραφόμενες υπηρεσίες μού κέντρισαν αμέσως την περιέργεια, ενώ, όταν τελικά μπήκα στο επίσημο site του, οι φωτογραφίες με έπεισαν ότι πρόκειται γι’ αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν. Κοντά στην καρδιά της πόλης, με ιδιωτική παραλία, τεράστια εξωτερική πισίνα, decks στη θάλασσα με μαξιλάρες, spa, εστιατόρια και το πιο σημαντικό, όλα τα δωμάτια με jacuzzi και sea view! Τώρα, το μόνο που με χώριζε από το όνειρό μου ήταν να «αντέξω» την τιμή. Βάζοντας τις ημερομηνίες για 4 διανυκτερεύσεις, η συνολική χρέωση ήταν €480, την ίδια ώρα που το kusadasihotels έδινε το δωμάτιο €80 το βράδυ! Οι διαδικασίες από εκεί και πέρα ήταν ιδιαίτερα συνοπτικές. Πήρα τηλέφωνο (για να είμαι σίγουρη ότι δεν κάνω λάθος), πραγματοποίησα την κράτησή μου μέσω πιστωτικής κάρτας και για πότε βρέθηκα στο Βαθύ, το λιμάνι της Σάμου, να περιμένω το check των διαβατηρίων μου, ούτε που το κατάλαβα! Είχα επιλέξει το πρωινό δρομολόγιο της Ολυμπιακής από Αθήνα, για να προλάβω το καραβάκι που έφευγε στις 08:30, μιας και το επόμενο ήταν στις 17:00.

AΦΙΞΗ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Δεν πέρασε παραπάνω από μιάμιση ώρα μέχρι να αντικρίσω το κοσμοπολίτικο Κουσάντασι. Το Pigeon Island -όπως λέγεται το μικρό νησάκι που σε καλωσορίζει- βρίσκεται στην… εμπροσθοφυλακή του τοπίου, ενώ στην αποβάθρα αραγμένα επιβλητικά κρουαζιερόπλοια-σωστές πλωτές πολιτείες μεταφέρουν στα σπλάχνα τους χιλιάδες κόσμου από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Αμερικανοί, Κινέζοι, Ιταλοί, Γερμανοί πλημμυρίζουν κάθε φορά το λιμάνι για λίγες ώρες, μέχρι να συνεχίσουν στον επόμενό τους προορισμό που είναι συνήθως κάποιο άλλο αιγαιοπελαγίτικο νησί όπως η Πάτμος ή η Μύκονος. Δίπλα, λοιπόν, σε ένα τέτοιο πολυώροφο μεγαθήριο άραξε και το δικό μας το βαρκάκι, για να αποβιβάσει κυρίως τουρίστες από τη Σάμο, οι οποίοι θα πραγματοποιούσαν μονοήμερη εκδρομή μέχρι την αρχαία Έφεσο.

Ναι, λοιπόν, βρισκόμουν στο Κουσάντασι! Κοίταξα την πόλη, που αμφιθεατρικά εκτεινόμενη είναι σαν να αγκαλιάζει τον κόλπο, ενώ στα δεξιά το βλέμμα μου διέκοψε ένας λόφος, στην κορυφή του οποίου διακρίνεται το άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ. Αφού πέρασα τον έλεγχο διαβατηρίων, πήρα ένα ταξί -κι εδώ κίτρινα σαν τηςΑθήνας!- με έναν ευγενέστατο και αρκετά «πληθωρικό» οδηγό να με καλωσορίζει με τα σπαστά του αγγλικά και να μου λέει συνέχεια πώς είμαστε «komsu», δηλαδή γείτονες! Διασχίσαμε την κεντρική παραθαλάσσια λεωφόρο Ataturk και φτάσαμε στο ξενοδοχείο μέσα σε 5΄ και… 10YTL (€5). Είναι σημαντικό να τονίσω εδώ ότι στο Κουσάντασι δέχονται σχεδόν παντού και ευρώ. Η μετατροπή στο εθνικό νόμισμα γίνεται απευθείας, απλώς πολλαπλασιάζοντας χοντρικά με το 2. Στη reception, τώρα, ένα δροσιστικό welcome drink με έκανε να νιώσω από την πρώτη στιγμή ότι βρίσκομαι σε καλά χέρια…

To design δωμάτιό μου ήταν στον 7ο όροφο, με ανενόχλητη θέα κατευθείαν στη θάλασσα, ενώ η παραλία με τα decks, τις μαξιλάρες και την επιβλητική και άκρως θελκτική πισίνα με έβαλαν στον πειρασμό να μην βγω για τις επόμενες ώρες από το ξενοδοχείο μου και να απολαύσω τις περιποιήσεις του φιλικού προσωπικού αλλά… και ένα άκρως αναζωογονητικό και χαλαρωτικό turkish bath (τουρκικά λουτρά) σε συνδυασμό με μασάζ από αρωματικά έλαια (μία ώρα μού κόστισε €60).

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, βρέθηκα να περπατάω στον κεντρικό παραθαλάσσιο πεζόδρομο. Διέσχισα τη μαρίνα (Setur Marina) με τα αραγμένα σκάφη, τα εστιατόρια και τη γειτονική κεντρική παραλία, όπου τέτοια ώρα είχαν ξεμείνει ελάχιστοι λουόμενοι, για να φτάσω μετά από 10΄ στο κέντρο. Για το ηλιοβασίλεμα επέλεξα μια ρομαντική βόλτα μέχρι το Pigeon Island, όπου μπορεί κανείς να δει τα ερείπια ενός βυζαντινού κάστρου. Το νησάκι ενώνεται με τη στεριά με μόλο, όπου αράζουν τα παραδοσιακά καΐκια που οργανώνουν μονοήμερες εκδρομές, ενώ από την άλλη πλευρά διάφοροι μικροπωλητές στήνουν αυτοσχέδιους πάγκους με μικροαντικείμενα και αξεσουάρ. Ήταν το ιδανικό χάζι σε… πορφυρές αποχρώσεις!

Το ενδιαφέρον μου λίγο αργότερα θα μονοπωλούσε το Grand Bazaar, το μεγάλο παζάρι που ξεκινά απέναντι από το λιμάνι. Εκτός από τον κεντρικό δρόμο, τα δεκάδες κάθετα στενά σοκάκια βρίθουν από κάθε είδους αναμνηστικά, με τους ναργιλέδες, τα υφάσματα, τα χρυσά και τα διάφορα χειροποίητα διακοσμητικά να κερδίζουν το ενδιαφέρον των εν δυνάμει αγοραστών. Όσον αφορά δε στις «μαϊμούδες», εδώ θα βρείτε σε πάρα πολύ χαμηλές τιμές από γνωστά t-shirts και jeans μέχρι και αντιγραφές σε επώνυμες τσάντες οίκων διεθνούς φήμης. Ωστόσο, συγκριτικά με αυτές που είχα βρει στο μεγάλο παζάρι της Κωνσταντινούπολης, αυτές κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα ότι δεν είναι γνήσιες!

Ακόμα κι αν δεν έχετε σκοπό να γυρίσετε πίσω με δεκάδες σακούλες, μια βόλτα εδώ αξίζει μόνο και μόνο για την εμπειρία. Οι φλύαροι αλλά ταυτόχρονα τόσο γραφικοί πωλητές δεν σταματούν τα πειράγματα και τα «where are you from?», αξιοποιώντας κάθε μέσο ώστε να καταφέρουν να σε βάλουν στο μαγαζί τους, με αποτέλεσμα μετά από κάποιο σημείο αυτό να σε κουράζει, όσο κι αν έχει την πλάκα του. Όσο για τα παζάρια; Eπωφεληθείτε από το ότι είμαστε… komsu και μην διστάσετε να κατεβάσετε την τιμή μέχρι εκεί που σας παίρνει. Αν επιμένετε και δείχνετε σταθεροί -δείχνοντας παράλληλα σχετική αδιαφορία προς το προϊόν- το πιο πιθανό είναι να γίνει δεκτή η δική σας προσφορά. Οι τιμές μπορούν να φτάσουν μέχρι και μείον 60%, ανάλογα βέβαια το είδος του προϊόντος. Για τα δώρα πάντως που πήρα σε φίλους (ατομικούς ναργιλέδες και μεταξωτές μπασμίνες σε υπέροχα έντονα χρώματα) έκανα σκληρό παζάρι, καταφέρνοντας μετά από ένα εξαντλητικό ανεβοκατέβασμα χρημάτων να συμβιβαστούμε στις 35YTL -από 90YTL που μου ζητούσε αρχικά! Πάντως για να είμαι ειλικρινής, έχω την εντύπωση ότι το έχουν μάθει πια το κόλπο και απλώς ανεβάζουν τις τιμές από πριν, έχοντας μετά περιθώρια να πέσουν αρκετά. Ό,τι κι αν είναι πάντως, η όλη διαδικασία έχει τη χάρη της!

Το βράδυ, θέλοντας να ξεφύγω από αυτή την οχλαγωγία του παζαριού, προτίμησα ένα εστιατόριο απομακρυσμένο στην άλλη άκρη της μαρίνας, που μου το είχαν συστήσει για το σικ περιβάλλον και το πρώτης ποιότητας ψάρι του. Πράγματι, στο Μessina (Setur Marina, tel. +256 618 3515) φάγαμε ολόφρεσκη ψητή γλώσσα με διάφορα τοπικά ορεκτικά για πρώτο και συνοδεύσαμε με ένα μπουκάλι λευκό κρασί (€27 το άτομο), έχοντας θέα μπροστά μας όλη την πόλη και ακούραστο… επιτηρητή μας ένα ολόγιομο φεγγάρι!

ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Παραλίες. Μην νομίζετε ότι διαφέρουν πολύ από τις δικές μας. Αιγαίο πουλάμε κι εμείς, Αιγαίο κι αυτοί. Μόνο που οι Τούρκοι έχουν εκμεταλλευτεί και το τελευταίο χιλιοστό, σε σημείο που ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει φυσική υποδομή για αξιοποιήσιμες ακτές, να φτιάχνουν ειδικά ξύλινα decks, για εύκολη πρόσβαση απευθείας στα… βαθιά. Τέτοιες θα βρείτε κυρίως σε ξενοδοχεία αλλά και σε κάποια μοντέρνα beach-bars που βρίσκονται πάνω σε βράχια. Από τα πιο φημισμένα είναι το Jade (Yilanci Burnu Mevkii, tel. +90 256 612 7220, jadebeachclub.com) και το Soho, πίσω από το Pigeon Island, αλλά και το Miracle Beach Club μετά τη Ladies Beach (Kadinlar Denizi). Η τελευταία είναι και η πιο γνωστή πλαζ. Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, παλιά πήγαιναν σε αυτή μόνο γυναίκες. Σήμερα, η τεράστια αυτή ακτή με τη χρυσή αμμουδιά και τα γαλάζια νερά, είναι γεμάτη κόσμο αδιακρίτως, ενώ ο πεζόδρομος που περνάει ακριβώς από πάνω, με τις καφετέριες -αισθητικής δεκαετίας ’70- και τα παλιομοδίτικα ταβερνάκια, αποτελεί κατεξοχήν τουριστικό πόλο έλξης. Το κομφούζιο που επικρατούσε με έκανε να την αποφύγω και εντέλει να απολαύσω το μπάνιο μου στο Jade, που με μόλις 20YTL είχε ο καθένας τη δική του ξαπλώστρα, ομπρέλα και ένα ποτό. Το περιβάλλον ήταν περιποιημένο, η θάλασσα πεντακάθαρη και το service υποδειγματικό. Το απόγευμα μεταφέρθηκα στην αιώρα με τις άνετες μαξιλάρες, πίσω στο γκαζόν, για να διαβάσω το βιβλίο μου υπό τους ήχους lounge μουσικής. Αναρωτιόμουν πόσο θα κόστιζαν όλα αυτά στην Αθήνα ή σε κάποιο ελληνικό νησί…;

Αν πάλι εσείς επιμένετε στην κλασική ελληνική, αλλά με λιγότερο κόσμο παραλία, τότε σίγουρα αυτές στο Νational Park, απέναντι ακριβώς από τη Σάμο, θα γίνουν οι αγαπημένες σας. Το μικρό τυπικό λεωφορειάκι (dolmus) αναχωρεί για το Guzelcamli κάθε ένα τέταρτο από την αφετηρία και κάνει λιγότερο από μία ώρα για να φτάσει στο Millpark, όπως το ονομάζουν (6ΥΤL). Εκεί, στην είσοδο ο οδηγός θα σας ζητήσει να πληρώσετε άλλες 4 τουρκικές λίρες, για να σας αφήσουν να περάσετε στο εθνικό πάρκο. Εκτός από τα περιπατητικά μονοπάτια και το φαράγγι, στα 110 τ.χλμ. του φιλοξενεί από τις πιο καθαρές παραλίες. Το dolmus κάνει στάση στις δύο βασικές: αυτή με την άμμο και αυτή με τα βότσαλα. Η δεύτερη, που είναι γνωστή και ως Κalamaki beach (Kavakliburun), είναι από τις πιο δημοφιλείς στους Τούρκους! Θα βρείτε ξαπλώστρες και ομπρέλες, ενώ από την καντίνα μπορείτε να φάτε σουβλάκια τουρκικής εκδοχής, στα κάρβουνα και με ψητή ντομάτα (12YTL). Αν και ήμουν επιφυλακτική στην αρχή, η ευρεία κατανάλωση με έκανε να κάμψω κάθε αντίσταση και να παραδοθώ τελικά στη έντονα… γαργαλιστική μυρωδιά τους. Μιμούμενη δε τους ντόπιους, τα απόλαυσα με μια παγωμένη τοπική μπύρα Efes. To βράδυ θα εντρυφούσα στα μυστικά του kebab, δοκιμάζοντας αρκετά είδη στο Saray (Κaleici Camikebir 25, tel. +256 612 7088), στην παλιά αγορά, με το γεύμα να συνοδεύεται από… χορό της κοιλιάς (κάθε μέρα ωστόσο έχει και διαφορετικό show)!

Γενικά, το φαγητό στο Κουσάντασι ήταν αρκετά καλό και ανάλογα με το εστιατόριο οι τιμές κυμαίνονταν στα ελληνικά επίπεδα -αν δεν ήταν ίσως και λίγο πιο χαμηλές. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά, ειδικά στην παραλία, με φρέσκο ψάρι, όπως το Ali Baba και το Kazim Usta (δίπλα στην ψαραγορά), ενώ μέσα στην καρδιά της πόλης, βρίσκει κανείς πολλά χαρακτηρισμένα ως international -όπως για παράδειγμα το Planet Yucca-, με προτάσεις από τουρκική, ιταλική, ελληνική, κινεζική μέχρι και μεξικανική κουζίνα. Όσο για το service, μπορώ να πω ότι, όπου κι αν πήγαμε, μας σκλάβωσε!

ΑDALAND
Είναι λίγα τα πράγματα που σου μένουν χαραγμένα για πάντα στη μνήμη και αυτό που έζησα στο Adaland (Camlimanı Mevkii, tel. +256 618 12 52, www.adaland.com), στο Κουσάντασι, είναι σίγουρα ένα από αυτά. Το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο στην Τουρκία με τις τεράστιες νεροτσουλήθρες και το rafting, μόλις μερικά χλμ. έξω από την πόλη (dolmus νούμερο 1), αποτελεί ιδανικό μέρος για μικρούς και μεγάλους. Εδώ, σου δίνεται -εκτός των άλλων- η δυνατότητα να κολυμπήσεις με δελφίνια (160YTL)! Ναι, καλά διαβάσατε! Τα υπέροχα αυτά θηλαστικά, που μοιάζουν σαν να έχουν ένα χαμόγελο μόνιμα ζωγραφιστό, κολυμπούν μαζί σου σε μια ειδικά διαμορφωμένη πισίνα. Με τις κατάλληλες οδηγίες των εκπαιδευτών, στις οποίες τα έξυπνα αυτά πλάσματα υπακούουν πειθήνια, κάνουν διάφορα κόλπα. Το δέρμα τους είναι πολύ μαλακό, ενώ και μόνο το μέγεθός τους δίπλα σου σού προκαλεί δέος. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι μετά από την αντίστοιχη εντολή, ο Rigo, το αρσενικό δελφίνι, μου έδωσε τα πτερύγιά του για να χορέψουμε (δεν είναι υπερβολή!), ενώ ένα άλλο με πλησίασε προσεκτικά για να με φιλήσει! Η αίσθηση ήταν τρομερή! Κι όλα αυτά κάτω από τον ετοιμοπόλεμο φωτογραφικό φακό του… παπαράτσι, που προσπαθούσε να απαθανατίσει κάθε επαφή μου μαζί τους, για να μου πουλήσει μετά τις φωτογραφίες έναντι 20YTL την καθεμία! Χαλάλι, σκέφτηκα! Τέτοια εμπειρία άλλωστε δεν τη ζεις και κάθε μέρα!

Με αυτές τις μοναδικές εικόνες και τις αναμνήσεις των τελευταίων 4 ημερών πήρα το δρόμο της επιστροφής, έτσι όπως ακριβώς ήρθα. Αν θα επέλεγα ξανά το Κουσάντασι για διακοπές; Αυτό, εννοείται!

INFO

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

Τις μετακινήσεις στην πόλη έχουν αναλάβει μικρά λεωφορειάκια (dolmuslar). To εισιτήριο το αγοράζεις ήδη επιβιβασμένος και η τιμή, ανάλογα με τη διαδρομή, κοστίζει από 1-6ΥΤL. Τα δρομολόγιά τους είναι σχεδόν κάθε 5΄, ενώ εκτός από τις καθιερωμένες στάσεις με σήμα το D, μπορείς να τα σταματήσεις, όπου κι αν βρίσκεσαι.

HIGHLIGHTS

Από το Κουσάντασι μπορείτε να επισκεφθείτε την Έφεσο, η οποία ήταν για περισσότερο από 1.000 χρόνια μια από τις μεγαλουπόλεις του αρχαίου κόσμου και πρωτεύουσα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Κοντά βρίσκεται και το σημείο, το οποίο αναφέρεται ως το σπίτι όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της η Παναγία.

Οργανωμένες εκδρομές πραγματοποιούνται και για την Ιεράπολη (Παμουκαλέ) ή αλλιώς Φρούριο του Βαμβακιού. Γνωστό ήδη από την αρχαιότητα για τις ιαματικές του πηγές, προκαλεί έκπληξη με τις εκθαμβωτικής λευκότητας φυσικές λεκάνες, που σχηματίζουν οι θερμές πηγές οι οποίες πέφτουν σαν καταρράκτες στους βράχους.

Τέλος, από το Κουσάντασι είναι μια καλή ευκαιρία να φτάσετε μέχρι και τη Σμύρνη (Ιzmir), που απέχει μόλις 90 χλμ. (1 ώρα και 15΄).

ICONS TRAVELLERS